Open brief aan Karel De Gucht

WOUTER DE VRIENDT vraagt dat de Belgische regering de Israëlische ambassadrice op het matje roept en bij de Israëlische regering en Hamas aandringt op een onmiddellijk en onvoorwaardelijk staakt-het-vuren.
Mijnheer de minister, Gaza staat in brand. Israël blijft een allesvernietigend offensief voeren en ontziet daarbij niets of niemand. Op dit moment is in Gaza een totaaloorlog aan de gang met aanhoudende bombardementen door F-16's, beschietingen door oorlogsbodems vanuit zee en een grondoffensief met tanks en infanterie. Dit alles in een gebied dat slechts twee keer zo groot is als het stedelijk gebied Gent, maar wel anderhalf miljoen inwoners telt. Na tien dagen Israëlische aanvallen is de balans 3.000 gewonden en 670 doden, waarvan de helft burgers en maar liefst 130 kinderen. Israël verloor tot nu toe 7 soldaten, het merendeel door friendly fire, en 4 burgers door raketaanvallen.

Humanitaire hulp, ziekenvervoer en medische bijstand raken tot nu toe slechts zeer sporadisch tot bij diegenen die het nodig hebben. Het Internationale Rode Kruis stelt dat ziekentransport geregeld door Israëlische soldaten onder vuur genomen wordt. De Israëlische mensenrechtenorganisatie B'Tselem maakt melding van een Palestijnse familie die sinds zaterdagavond opgesloten zit in de ruïnes van hun kapotgebombardeerde huis, samen met de lijken van dertig familieleden die bij het bombardement omkwamen. Het Rode Kruis kan geen ambulances sturen vermits Israël weigert om een veilige doorgang te verlenen. Het feit dat Israël drie uur per dag een humanitaire corridor lijkt te willen toelaten, is totaal onvoldoende en bewijst in feite de schending van het internationaal humanitair recht. Humanitaire hulp moet immers steeds gewaarborgd zijn. De Belgische regering heeft 500.000 euro vrijgemaakt voor noodhulp, maar wat baat dit als deze hulp de mensen niet bereikt? Of als Israël de dag erna de noodhulp vernietigt, tegenhoudt of beschiet? Zal deze Belgische regering dan laten begaan, net zoals de Europese Unie toen ze vaststelde dat Israël de met Europees geld gefinancierde luchthaven van Gaza kapotschoot?

Het wordt tijd dat Europa en België niet alleen ambulancier spelen, maar hun diplomatieke positie ten opzichte van Israël verharden.

Wat ons betreft is Hamas een terroristische organisatie en is het onaanvaardbaar dat zij de vernietiging van de staat Israël nastreeft. Groen! veroordeelt dus evenzeer de raketaanvallen van Hamas op burgerdoelwitten in Israël, die voor een constante dreiging van terreur zorgen in grote delen van Zuid-Israël. De Israëlische ambassadrice in België zei onlangs op de RTBf dat de Quassam-raketten afgevuurd op Israël 15 slachtoffers hebben veroorzaakt - in de afgelopen 8 jaar. Laten we deze cijfers dus goed voor ogen houden bij het afwegen of de Israëlische aanval, met 670 doden in 10 dagen, gerechtvaardigd is. Elke dode is er één te veel, maar het ene geweld vergoelijkt het andere niet.

Het vredesbestand van juni 2008 werd overigens niet door Hamas, zoals u beweert, maar door Israël verbroken. Op 4 november lanceerde Israël immers een aanval op Gaza en gedurende het vredesbestand werd de blokkade rond Gaza slechts sporadisch opgeheven. Flagrant in strijd dus met het bestand en de weigering van Hamas om de wapenstilstand te verlengen kwam niet onverwacht. Een dramatische escalatie volgde, met honderden Hamas-raketten afgevuurd op Israël. Op 27 december begonnen de Israëlische luchtaanvallen en een paar dagen later werd het grondoffensief ingezet.

Ik wil u nadrukkelijk vragen om bij dit alles de bredere politieke context niet uit het oog te verliezen. De crisis in Gaza is grotendeels het resultaat van een jarenlange obstructie van het vredesproces door Israël, wat onrechtstreeks heeft gezorgd voor de verkiezingsoverwinning van Hamas in 2006. Een leefbare Palestijnse staat wordt door de illegale Israëlische nederzettingspolitiek elke dag opnieuw verhinderd. Ik geef u enkele cijfers. In Oost-Jeruzalem, de toekomstige Palestijnse hoofdstad, werden in 2008 maar liefst 38 keer meer offertes uitgeschreven voor nieuwe Israëlische woningen. De kolonisatiepolitiek ten top. Op de Westelijke Jordaanoever, in de Palestijnse gebieden, liggen 250 Israëlische nederzettingen en 560 buitenposten, controleposten en wegversperringen verspreid. Daarbij komt nog eens de 700 km lange veiligheidsmuur die zich tot diep in Palestijns gebied slingert en zo de facto een annexatie-instrument is. Een jaar geleden bracht ik een bezoek aan de Palestijnse gebieden en van een leefbare Palestijnse staat is geen sprake. De verantwoordelijkheid van Israël voor het failliete vredesproces en de Gaza-crisis die we vandaag meemaken is verpletterend.

Mijnheer de Minister, Groen! heeft u als oppositiepartij openlijk gesteund toen u de mensenrechtenschendingen in Congo veroordeelde. Wij vragen nu een even moedige houding ten aanzien van het conflict in Gaza. Er is diplomatieke actie nodig, de huidige passiviteit is onaanvaardbaar.

Gaza is de Ground Zero van het Midden-Oosten. Wij vragen dat de Belgische regering de Israëlische ambassadrice op het matje roept en bij de Israëlische regering en Hamas aandringt op een onmiddellijk en onvoorwaardelijk staakt-het-vuren. Het bestoken van burgerdoelwitten is onaanvaardbaar en het tegenhouden van humanitaire hulp aan de grens met Gaza is een grove schending van de Conventie van Genève. Een tijdelijke humanitaire corridor is niet voldoende. Indien de bombardementen, de grondoorlog en de blokkade van de Gazastrook niet worden stopgezet, moet onze regering de relaties met Israël opschorten. Ik wil u vragen of u bereid bent om dergelijke diplomatieke stappen te zetten.

Hoe reageert u overigens op de manifeste en voortdurende overtreding van de mensenrechtenclausules in het Europese Associatieakkoord met Israël? Dat Associatieakkoord verleent Israël voorkeurstarieven voor haar handelsproducten. De Britse Minister van Buitenlandse Zaken, David Miliband, opperde een tijd geleden om deze voorkeurstarieven niet langer toe te passen op Israëlische producten afkomstig uit de illegale nederzettingen in Palestijns gebied. Op mijn parlementaire vraag aan u of België dit Britse idee ondersteunt, kwam geen bevestiging. Uw bewering dat België tegenover Israël een kritische positie inneemt, maar hierin meestal alleen staat, klopt dus niet.

Ten slotte wil ik u vragen om in de gegeven omstandigheden niet over te gaan tot de geplande opwaardering van de Europees-Israëlische relaties. Deze opwaardering is nog steeds niet formeel goedgekeurd door de Europese ministerraad, die hiertoe de instemming van het Europees Parlement nodig heeft. Groen!-Europarlementslid Bart Staes zal zich samen met zijn fractiecollega's tegen die opwaardering verzetten en ik wil u vragen of u in de Europese ministerraad hetzelfde zal doen.

Mijnheer De Gucht, het moment voor een diplomatiek initiatief is aangebroken.

Wouter De Vriendt (Groen!) is Kamerlid